Χαλάει ο καιρός και μου αρέσει. Βροχές, πυκνά σύννεφα, αέρας, χαμηλές θερμοκρασίες, ό,τι χρειάζεται ένα παιδί του χειμώνα για να αρχίσει και πάλι να αισθάνεται οικεία με το περιβάλλον του. Μήπως φταίει που γεννήθηκα χειμώνα; Δεν ξέρω, και ούτε με νοιάζει ιδιαίτερα. Απολαμβάνω αυτή τη σταδιακή αλλαγή. Την απόσυρση αυτού του εκτυφλωτικού και αδιάκριτου φωτός που πλημμυρίζει τα πάντα την εποχή του καλοκαιριού. Ποτέ δεν συμφιλιώθηκα με αυτές τις αλόγιστες ποσότητες φωτός και θερμότητας. Νιώθω ότι χάνεται το μέτρο και η ουσία. Όλα ισοπεδώνονται κάτω από αυτό το πέπλο.
Ο καιρός πλέον αποκτάει και πάλι μια πιο εκλεπτυσμένη προσωπικότητα. Διαλύεται αυτό το αποχαυνωμένο βλέμμα του καλοκαιριού. Αποκτάει και πάλι την σπιρτάδα του με μια παράλληλη σκοτεινιά που συνδυάζει μια οξυμμένη πνευματικότητα και θέληση για συντροφικότητα. Όλοι μας κάνουμε έναν μικρό προγραμματισμό στο μυαλό μας. Τι θα συνεχίσουμε, που αφήσαμε ανολοκλήρωτο, τι καινούριο θα αρχίσουμε που από καιρό επιθυμούσαμε. Η δημιουργικότητα μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι. Η βάση μας γίνεται και πάλι το σπίτι μας και οι άνθρωποι που θα μας συντροφεύσουν. Με τρελαίνουν οι αγκαλίτσες μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας μία ταινία και έξω να βρέχει ή να φυσάει μανιωδώς. Είναι τρέλα!!! Με αντίπαλο τις χαμηλές θερμοκρασίες, η ανθρώπινη θέρμη αποκτάει ουσία. Το να επιτευχθεί και να διατηρηθεί είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε.
Έτσι, όλοι μαζί, με μια λαλιά και μια φωνή ας υποδεχτούμε το φθινόπωρο :
Καλωσόρισες Φθινόπωρο!
Και για τέλος ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στο καλοκαιράκι που πέρασε. "Δεν λέω υπήρχαν και καλές στιγμές"! Και όπως κάθε αντίο, οφείλει να είναι λίγο, ξέρετε τώρα, να, λίγο μελαγχολικό.
Καλή ακρόαση Παίδες!
Γεια!
The daylights - Goodbye Summer Bedroom
Say goodbye to Summer
She's leaving for a while
I said it's getting cold out
She barely forced a smile
Like little children always know
Sun goes down you better get home
I never noticed it was too late
Didnt want to leave didnt want to say
Goodbye summer, goodbye summer
I heard your favorite song today
the melody stuck in my head
and I remember you never needed words to explain
What we both knew we had
You remember, 100 million people fast asleep
Laying there thinking of you and me
I can feel December closing in
Why'd you have to leave? Why'd I have to say goodbye summer?
Goodbye summer
We'll always have that summer now
Feel it still sun on our skin
and when it fades have no regrets
I'll not forget, I'll not forget oh
Goodbye summer
laying there thinking about you and me
Goodbye summer
Why'd you have to go Why'd you have to leave
Goodbye Summer
Why'd you have to go I wanted you to stay
Goodbye Summer
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
και αν μπορέσεις να αυτοαναιρεθείς τελείως την επόμενη άνοιξη και να πεις τα ακριβώς αντίθετα θα είσαι μια χαρά πάντα ;)
Άλλαξε τον τίτλο σε "Κρύο -κρύο καιρός για δύο" :D
@deadend mind, γιατί νομίζω ότι με πήρες χαμπάρι;
@she, δεν έχεις και άδικο, καλή η πρότασή σου. Θα την έχω υπόψη μου για του χρόνου τέτοια εποχή! ;)
Παιδιά δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ κρυώωωωνωωωωω! Εντάξει, είπαμε, ότι δεν γουστάρω την κάψα του καλοκαιριού,, αλλά εντάξει, με το μαλακό. Εδώ, κοντεύω να κατεβάσω τα μάλλινα!!!
Το να αγαπάς κάθε εποχή(και τις αλλαγές των εποχών) βρίσοκντας κάτι πολύτιμο κι εξαιρετικό για κάθε μια απ'αυτές κρύβει μέσα του μια επιείκια, μια βαθύτερη αγάπη για τα μικρά πράγματα.Είσαι σε ωραίο δρόμο.
Έτσι νοιώθω κι εγώ :)
Καλωσήρθες κοντά μας.
Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω εδώ Συννεφάκι!
Συμφωνώ σε αυτό για τα μικρά πράγματα. Και θέλω μόνο να συμπληρώσω, ότι μιά τέτοια οπτική δεν είναι αποτέλεσμα ταπεινότητας. Μακριά η ταπεινότητα από μένα!
Εξάλλου τι σ' αυτόν τον κόσμο μπορείς να το χαρακτηρίσεις μικρό.
Ο χαρακτηρισμός "μικρό" και "μεγάλο" μάλλον δεν έχει καμία αντικειμενική διάσταση ως επί των πλείστων, έτσι όπως χρησιμοποιείται από τους περισσότερους. Είναι υποκειμενική χαρακτηρισμοί, που έχω την υποψία, για να μην πω βεβαιότητα ότι διαμορφώνονται και επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες.
Καλώς σας ξαναβρήκα, λοιπόν!
Καλή σου μέρα!
Δημοσίευση σχολίου