Τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί σου

Αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι, στους ανθρώπους που είχαμε πλάι μας και έχουν πια φύγει μακριά μας. Αφιερώνω αυτό το τραγούδι σε σένα που σου άρεσε να μου τραγουδάς ψιθυριστά στο αυτί κάθε πρωί... Σε σένα που μου έκανες τα πρωϊνά μου τόσο δύσκολα.

Τώρα οι αναμνήσεις είναι ένα ασήκωτο φορτίο. Θυμάμαι τα γέλια μας, και χαμογελάω, θυμάμαι τα χέρια σου και νιώθω ένα άγγιγμα στα μαλλιά μου, θυμάμαι την αγκαλιά σου και κουρνιάζω στο κρεβάτι μου σφίγγοντας το μαξιλάρι μου. Πώς μπορεί τόση ευτυχία να γίνει τόσο αβάσταχτη; Πώς μπορεί ό,τι καλύτερο ζήσαμε να γίνει μια βαθιά πληγή;

Ζωή δεν θα σε μάθω ποτέ!

Όπου κι αν είσαι, είτε με θυμάσαι, είτε μ' έχεις ολότελα ξεχάσει, "you better try to have fun/ no matter what you do".
Πήρα μια απόφαση. Δεν θα αρνηθώ ποτέ ό,τι αληθινό έζησα, όσο κι αν πονάει.

Παίδες, καλή ακρόαση!




SINEAD O'CONNOR
Nothing compares to you

It's been seven hours and fifteen days
Since u took your love away
I go out every night and sleep all day
Since u took your love away
Since u been gone I can do whatever I want
I can see whomever I choose
I can eat my dinner in a fancy restaurant
But nothing
I said nothing can take away these blues
`Cause nothing compares
Nothing compares 2 u
It's been so lonely without u here
Like a bird without a song
Nothing can stop these lonely tears from falling
Tell me baby where did I go wrong
I could put my arms around every boy I see
But they'd only remind me of you
I went to the doctor n'guess what he told me
Guess what he told me
He said girl u better try to have fun
No matter what u do
But he's a fool
`Cause nothing compares
Nothing compares 2 u
All the flowers that u planted, mama
In the back yard
All died when u went away
I know that living with u baby was sometimes hard
But I'm willing to give it another try
Nothing compares
Nothing compares 2 u
Nothing compares
Nothing compares 2 u
Nothing compares
Nothing compares 2 u

Και 'συ Ελένη και κάθε Ελένη...

Απέναντι από όλους αυτούς που αρέσκονται να καπηλεύονται με την πρώτη ευκαρία εθνικές κατακτήσεις, όπου μία από αυτές γιορτάζουμε και την αυριανή μέρα, επέλεξα το παρακάτω τραγουδάκι, απλώς για να τους θυμίσω ότι πλέον όλοι μας γνωρίζουμε τι κρύβετε πίσω από αυτά τα παραπετάσματα αξιών : "αγωνιστικότητας", "ελευθερίας", "αυτοθυσίας" και όποιον πάρει ο Χάρος. Για να τους θυμίσω ότι όλοι πλέον μπορούμε να αναγνωρίζουμε την υποκρισία πίσω από σκούρα κοστούμια με ασορτί γραβάτες.

Κλείνοντας, θα 'θελα να προτείνω σε όλους εσάς που θα το γιορτάσετε αύριο, με οποιονδήποτε τρόπο, να προσπαθήσετε να εκπλήξετε τον εαυτό σας και να επιλέξετε έναν διαφορετικό τρόπο, πιο προσωπικό και πιο ουσιαστικό για να αποτίσετε φόρο τιμής σε ό,τι θεωρεί ο καθένας χρέος του. Πέρα από ανούσιες πλέον μαζώξεις κατά μήκος δρόμων, με χωρισμένο τον κόσμο σε "επισήμους" και ανεπισήμους, κάντε κάτι που να το αισθάνεστε και να το εννοείτε.

Λοιπόν παίδες, καλή ακρόαση!

Φωτιά κι Ανάσταση...

Πόσες φορές τις είδα και ακόμη δεν τις χόρτασα. Θαρρείς και έχεις να κάνεις με κάτι μαγικό, κάτι τόσο ανάλαφρο και ταυτόχρονα τόσο βαρύ που σε φέρνει σ' αμηχανία. Σαν ιέρειες των ψυχών μας, η Γαλάνη και η αγαπημένη μου Τσανακλίδου, μας χαρίζουν τόσο απλόχερα κάτι τόσο μοναδικό! Δεν ξέρω αν θα έχει και τις ίδιες επιπτώσεις σε κάποιους από εσάς, αλλά εμένα με κάνει να χαμογελάω με μία ασυγκράτητη αισιοδοξία! Και αυτό είναι κάτι που μας λείπει τόσο πολύ. Τριγυρνάω στους δρόμους της πόλης μου και το βλέπω, τριγυρνάω στους δρόμους του διαδικτύου και το βλέπω, κι ειδικά στο τελευταίο, περισσότερο εκφρασμένο.
Αυτό που θέλησα σήμερα μ' αυτό το post μου είναι να δώσω ένα μήνυμα αιδιοδοξίας σε όλα τα παιδιά, μικρά και μεγάλα που αισθάνονται την καθημερινότητα να τους συνθλίβει και να μην τους αφήνει περιθώρια να ανασάνουν. Πάρτε λοιπόν την ενέργεια που μας δίνουν αυτές οι δυο ψυχές, πάρτε την και κάντε την φωνή που βγαίνει από τα στήθια σας και ξορκίζει κάθε θλίψη! Τραγουδήστε, γιατί ζείτε! Η ζωή θέλει και λίγη περιφρόνηση! Περιφρονήστε λοιπόν τα χρόνια, περιφρονήστε τις χαμένες αγάπες, τα χαμένα όνειρα και γελάστε γαμώτο! Φωτιά κι ανάσταση, καλή παράσταση, αυτό το τραγούδι μας φέρνει απόψε εδώ!
Παίδες, καλή ακρόαση!

Να 'μαι και γω!

Καιρό τώρα ακούω για τους blogger. Καιρό τώρα διαβάζω τους blogger. Μετά λοιπόν από αρκετή σκέψη αποφάσισα να εκτεθώ και 'γω. Αυτό είναι το πρώτο βήμα μου για την ένταξή μου στην κοινότητα των bloggers.
Αφιερώνω λοιπόν σε όλους τους bloggers της Ελλάδας το παρακάτω τραγουδάκι, που είμαι σίγουρος ότι πολλοί από σας ήδη το έχετε κατατάξει στα αγαπημένα σας. Καλή ακρόαση blogoκοινότητα!